Plan na ten wyjazd był taki, żeby jak najwięcej przebierać nogami, czyli po prostu chodzić. Przemierzać nadmorskie szlaki, szlajać się po leśnych ostępach, czy też eksplorować większe lub mniejsze ludzkie sadyby. Niestety (dla planu, bo dla nas jak najbardziej stety) nie przewidzieliśmy w tych założeniach, że pogoda będzie już tak bardzo wiosenna, że tak przyjemnie przypiekające słońce będzie nam na co dzień towarzyszyć, co pozwoli na plażowanie pełna gębą.
Trudno zaprzeczyć- kiedy świat jest taki, jak widać na zdjęciach, to ciężko zrezygnować z golasowania. Co jak co, ale produkcja witaminy D ma zawsze priorytet!
A że od najbliższej plaży nudystów dzielą nas jakieś cztery kilometry pieszo, to i mały trekking udaje się jednocześnie zrealizować.
Piasek, morze, naga skóra, po prostu WOLNOŚĆ! Wiemy, że są ludzie, którzy żyją przez cały rok nago na kanaryjskiej La Gomerze w nabrzeżnych jaskiniach. Swój czas dzielą na kąpiele, medytację oraz poszukiwanie owocujących właśnie drzew awokado (nota bene zwanego także smaczliwką wdzięczną- cóż za wspaniała nazwa). Trzeba przyznać- kusząca opcja.
Póki co, nie znaleźliśmy tutaj żadnej nadającej się na taką aktywność (czy też bardziej pasywność) groty.
No i południe Francji to nie afrykańskie wyspy. Mimo tego, że wiosna już rozgaszcza się tutaj na dobre, to i zima potrafi dać się solidnie we znaki.
Tak czy inaczej, nie ma co nadmiernie łamać sobie głowy przyszłością i warto skupić się na tym co jest teraz.
.jpg)
Naturyście zawsze piasek w... no właśnie gdzie? Nie zagłębiajmy się dalej w tę kwestię. Fakt jest taki, że prowadzące na plaże schody postanowiły odmówić spełniania swej funkcji i się bezczelnie zawaliły.
Przyznajcie sami, trudno odmówić jej urody. Po prostu śliczna jest ta nasza plaża. Obiecujemy, że w następnym wpisie będziemy bardziej aktywni. Widniejące na horyzoncie prognozy pogody chmury zapewne nas do tego zmuszą.
