Niniejszym oficjalnie oświadczamy, iż kilka dni temu powróciliśmy na stare śmieci. Ziemią przodków, czy też ojcowizną nazwać ich jednak nie można, bo to przecież kraina odwiecznych wrogów i znienawidzonych najeźdźców. Dla nas jednak to przytulny, przesiąknięty lewackością dom :).
Dodatkowo przywieźliśmy ze sobą odrobinę, odnalezionej w końcu po wytrwałych poszukiwaniach, słonecznej, włoskiej pogody.
Szczerze mówiąc, to jest tu teraz nawet cieplej niż w Italii :)
Tradycyjnie już, ostania relacja z wyjazdu uboga jest w słowa, a przepełniona zaś smutkiem oraz tęsknotą za cygańskim życiem, ale chyba nie tylko my tak mamy po powrocie z wyjazdu, czy też wakacji.
W Eigeltingen też kwitną już magnolie, te rosnące w Rimini były jednak o kilka tygodni szybsze.
Po kamperowym zastoju i wielu samotnych noclegach, przyszły święta, a z nimi prawdziwe karawaningowe szaleństwo. Każdy posiadacz domku na kółkach postanowił spędzić w nim te wolne kilka dni i podejrzewamy, że rozpocząć tym samym sezon.
Tłumy były wszędzie, nawet w najbardziej zapadłej i nieatrakcyjnej dziurze, czy też błotnistym klepisku. Po kilku dniach sytuacja unormowała się, a parkingi, postoje oraz nielegalnie zajmowane trawniki opustoszały.
Cesenatiko zaskoczyło nas na mocny plus. Spodziewaliśmy się wymarłego, straszącego hotelami kurortu, a tu takie cuda :)
Rawenna. Słynne wczesnochrześcijańskie mozaiki oglądaliśmy już kilka lat temu. Tym razem poskąpiliśmy na wstępy i pozostało nam wyobrażanie ich sobie, jak dostojnie błyszczą w świetle gdzieś tam za grubymi murami.
Jeszcze coś o włoskich drogach, a mianowicie musimy z przykrością napisać, że są masakryczne. Lokalne, wojewódzkie, wiejskie i krajowe (o autostradach się nie wypowiemy, bo obcy nam to twór :)) Dziura na dziurze, nawet okraszające je łaty są dziurawe. Natrafienie na dobrą nawierzchnię wiąże się ze sporą ulgą i odprężeniem, są to jednak dosyć rzadkie uczucia (coś jak znalezienie toalety podczas trwającego w najlepsze rozwolnienia :)). Trochę czasu spędziliśmy już w krainie smakoszy klusek, ale czegoś takiego jeszcze nie doświadczyliśmy. Jeżeli stan zdrowia człowieka można określić po kondycji jego układu krwionośnego, to Italię czeka niedługo rozległy zawał.
Żegnajcie wyboje!
